Zabójcza Wigilia i inne mroczne historie - Michał Larek

"Spytaj milicjanta On Ci prawdę powie! Spytaj milicjanta On Ci wskaże drogę!" (Dezerter - "Spytaj milicjanta") Słowami kultowej piosenki, jeszcze bardziej kultowego przedstawiciela polskiej sceny punk rockowej, czyli grupy Dezerter, zapraszam Was do podróży w czasie. Nie tak odległej, bo około pięćdziesiąt lat wstecz, do okresu kiedy w Polsce było wszystko, ale zarazem nie było nic. Kiedy strach było wyrazić głośno swoje zdanie, by w najlepszym przypadku dostać tylko pałą po nerach. Ja załapałem się na końcówkę tamtego ustroju, ale w głowie zostały mi pewne migawki z tamtych lat. Nie będę ukrywał, że mimo wszystko lubię czytać (ewentualnie oglądać czy grać) utwory dziejące się w PRL-u, a na taką wyprawę do przeszłości zabiera nas Michał Larek w swoim zbiorze "Zabójcza Wigilia i Inne Mroczne Historie". Książka składa się z trzech dłuższych opowiadań, których głównym bohaterem jest porucznik poznańskiej milicji, Adam Kruger. Na pierwszy ogień idzie opowieść o tytule "Zabójcza Wigilia", który to zdradza nam na wstępie czas, w jakim dzieje się ta historia. Porucznik Kruger, który ma spędzić kolację ze swoją narzeczoną Basią, zostaje wysłany do miejscowości Budziszyńska, by zająć się sprawą morderstwa jednego z mieszkańców. Fajnie skonstruowane, klasyczne opowiadanie kryminalne. Wykorzystuje motyw, w którym tak naprawdę każdy może być podejrzany, bo ofiara miała na pieńku przyjemniej z połową wioski. Rozwiązanie zaskakujące, a i sporo w tej opowieści humoru. Bardzo przyjemne otwarcie zbioru. Następnie mamy "Siostrzyczki", historię w której pojawia się koleżanka porucznika, milicjantka Dagmara, która to będzie mu również towarzyszyć w ostatnim opowiadaniu. Do Krugera zgłasza się kobieta, która twierdzi, że napadł ją zboczeniec. Próbuje przy tym flirtować z milicjantem. Z opresji ratuje go koleżanka po fachu, informując go o nowej sprawie do której zostali przydzieleni. Okradziony został bowiem bardzo wpływowy biznesmen, a jego siostra, będąca świadkiem kradzieży, w ciężkim stanie trafiła do szpitala. To opowiadanie podsumuję pewnym cytatem - "Nie wierz nigdy kobiecie, dobrą radę Ci dam...". I nic więcej nie powiem, żeby za dużo nie zdradzić. Na plus po raz kolejny duża dawka dobrego humoru oraz mylenie tropów przez autora. Na zakończenie zbioru Michał Larek wyprowadza natomiast najmocniejsze, a zarazem najbardziej mroczne uderzenie, czyli opowiadanie "Fetyszysta". Kruger i Dagmara zostają wciągnięci w sprawę brutalnego zabójstwa dwunastoletniej Kasi. Prowadząc śledztwo w miejscowości Dusznik odkrywają coraz bardziej przerażające fakty, wskazujące, że ofiar może być dużo więcej... Ostatnia historia utrzymana jest w zupełnie innym klimacie niż jej poprzedniczki. Jest krwawo i brutalnie. W sumie jest to chyba jedyne opowiadanie, w którym pojawiają się naprawdę mocne i dosadne opisy. Porusza zresztą bardzo ciężki temat, jakim jest zabójstwo dziecka. A mnie takie historie bardzo przerażają... Nic dodać, nic ująć, najlepsza opowieść w całym zbiorze. Jedynym małym mankamentem, jaki nasunął mi się podczas czytania było to, że jak na książkę, której fabuła rozgrywa się w całości w komunistycznym ustroju jakim był PRL, było dosyć miło i kolorowo. Jakoś tak nie czułem tej szarości i beznadziejności tamtego okresu. Wręcz przeciwnie, często miałem wrażenie, że wszystko to o czym pisał autor działo się co najwyżej kilka, a nie kilkadziesiąt lat wstecz... Ale tak jak wspomniałem na początku, ja przede wszystkim pamiętam końcówkę tamtej epoki, wcześniejsze lata znam głównie z opowieści dziadków i rodziców. Być może przez to, mój odbiór tego ustroju jest mocno zaburzony... Podsumowując, mimo mojego drobnego czepialstwa, książkę Michała Larka czytało mi się bardzo fajnie. Dobry styl, wciągająca fabuła, lektura w sam raz na nadchodzący okres wakacyjny. Z mojej strony mogę stwierdzić, że był to bardzo dobrze spędzony czas.